Mijn dochter, mijn zoon,
toen Ik de ziel schiep
bedekte Ik haar met een mantel van Licht en Schoonheid.
Maar zonde nam deze mantel weg
– en verving hem door een mantel van duisternis en lelijkheid.
Dit maakte haar walgelijk en afstotelijk.
Om deze vuile mantel van de ziel te verwijderen,
– liet Ik toe dat de Joden me in de beek – Kedron gooiden,
waarin Ik zowel binnenin als van buiten werd gehuld.
Dit stinkende water drong zelfs binnen
in mijn oren, mijn neusgaten en mijn mond.
En de Joden werden misselijk van Mij aan te raken.
Ah, hoeveel heeft de Liefde voor de mensen Mij gekost!
– tot het punt Ik misselijk werd van Mijzelf!”
“Hoeveel heeft de Liefde voor de mensen Mij gekost! ”
BvdH -11 – 22 januari 1913