Mijn zoon, mijn dochter,
“Het waren niet de smarten,
die mijn moeder tot Koningin maakten
en die haar deden schitteren met zoveel glorie.
Maar het was mijn almachtig Fiat, dat in haar
elke daad en smart vormde en Zelf het leven was
van elk van haar smarten.
Mijn Fiat was de eerste daad, die het zwaard vormde,
en haar de intensiteit van pijn gaf die Het wilde.
Mijn Fiat kon alle smarten die het wou
in dat doorboorde Hart plaatsen,
doorboring na doorboring toebrengen, pijn na pijn,
zonder een schaduw van de minste weerstand. (…)
Mijn Fiat gaf haar de volledige Glorie
en stelde haar aan tot ware en wettige Koningin.”(…)