Luisa Piccarreta
“Mijn zoon, mijn dochter,
Ik raad je aan
om de geest van voortdurend gebed te verwerven.
Deze voortdurende aandacht van de ziel
om altijd met Mij te spreken,
– met het hart,
– of met de geest,
– of met de mond, en
– zelfs met de eenvoudige intentie ,
maakt haar zo mooi in mijn ogen.
De noten van haar hart
– harmoniëren met de noten van mijn Hart. “(…)
“Mijn dochter, mijn zoon,
ben je niet blij
– dat geen ‘ik hou van U’ van je verloren gaan,
– maar dat ze allemaal op Mij zijn ingeprent?
En weet je hoeveel goed dit doet?
Je moet weten dat wanneer een ziel besluit goed te doen,
een deugd te beoefenen,
dit in haar hart het zaadje van die deugd legt. (…)
De herhaling van jouw ‘Ik hou van U’, geeft je het water
– om de boom van de Liefde in jou te laten groeien.
De herhaling van daden van geduld,
– brengt in jou de boom van Geduld voort.
De herhaling van je daden in mijn Wil vormt het water
– om de Goddelijke en Eeuwige boom van mijn Wil
in jou te laten groeien. “(…)
“Mijn dochter, mijn zoon,
als een ziel in mijn Wil leeft, is alles in haar macht.
Want mijn Wil is de bewaarder en bewaker van alles
– wat mijn Moeder en alle heiligen gedaan hebben.
De Koningin van de Hemel voelt dan dat deze mens
haar liefde en gebeden herhaalt .
En de heiligen voelen dat hun deugden herhaald worden.
(…)Als je eens wist hoe blij Ik ben je te horen zeggen:
Ik wil met Jezus herhalen, in naam van allen en voor ieder,
wat Hij deed in Gedachten, Woorden en al het andere.
Alles wat Hij gedaan heeft, wil ik ook doen,
– om de Liefde en al het Goede dat Jezus deed te herhalen.”
Dan voel Ik Mijzelf op aarde.
Ik voel mijn Daden herhaald door jou.”
Ik (Luisa) hoorde Jezus bidden:
“Vader, Ik offer U mijn Bloed.
Moge dit Bloed het verstand van de mensen bedekken, (…)
zodat hun verstand geheiligd wordt.
Laat dit Bloed hun ogen bedekken zodat zij (…)
niet bezoedeld worden door aardse modder.
Laat dit Bloed hun monden vullen en hun lippen onbekwaam
maken om godslasteringen te uiten, vloeken (…)
Vader, laat dit Bloed hun handen bedekken,
– zodat slechte daden ondraaglijk voor hen worden!
Laat dit Bloed vloeien in onze eeuwige Wil
– om alle mensen te bedekken en hen te beschermen
voor de rechten van onze Gerechtigheid.”
“Mijn dochter, mijn zoon,
toen deze Heilige Maagd verwekt werd, hervatte ons feest met de mensheid. Vanaf het eerste moment van haar conceptie erfde zij onze Goddelijke Wil, die onmiddellijk zijn intense goddelijke Werkzaamheid begon in haar mooie ziel .
En in elke hartslag, gedachte, adem van haar, bewerkte Hij met zijn scheppende Kracht betoverende wonderen van Heiligheid, van Schoonheid, van Genade.
Wijzelf, waren de acteurs en toeschouwers samen met ons Goddelijk Willen. Wij bleven verrukt. En in onze overmatige Liefde zegden Wij:
‘Hoe mooi is het schepsel samen met onze Wil!
Zij laat Ons toe onze mooiste Werken te vormen
En zij geeft Leven aan ons Leven in haar!’ (…) “
“Mijn dochter, mijn zoon,
hoe groots zijn de daden die in mijn Wil volbracht zijn !
Je zou de zon kunnen vragen:
“Hoeveel zaadjes heb je vandaag voortgebracht ?
Hoeveel heb je er vermenigvuldigd?”
Het is duidelijk dat noch de zon, noch een mens,
– wat zijn kennis ook mag zijn,
deze vraag kan beantwoorden.
Niettemin, een Daad verricht in mijn Wil doet veel meer dan de zon.
Hij vermenigvuldigt de Goddelijke Zaden tot in het oneindige.(…)
Hij creëert zaden en vermenigvuldigt hen tot in het oneindige.
Hij geeft Mij de mogelijkheid tot nieuwe scheppingen ,
om mijn Macht te laten werken.
Hij is de drager van Goddelijke Leven.”
“Een daad in mijn Wil vermenigvuldigt tot in het oneindige” – BvdH – 13
mijn dochter, mijn zoon,
(…) als de landbouwer, ondanks alle moeilijkheden van de aarde,
kan hopen op een overvloedige oogst,
dan zal Ik, hemelse Landbouwer, veel meer kunnen hopen.
Ik heb immers zoveel zaden van hemelse Waarheden in de diepten
van uw ziel gezaaid, om met wat Ik zal oogsten de hele wereld te vullen.
Wil jij geloven dat ondanks de twijfels en moeilijkheden van sommigen,
die zijn als een bodem zonder vocht, verhard en verdroogd,
Ik geen overvloedige oogst zal hebben? Je vergist je!
De tijden, de mensen en de omstandigheden veranderen.
En wat vandaag zwart lijkt, kan morgen wit lijken. (…)
“Ik zal met de hele wereld vullen met wat Ik zal oogsten ” – BvdH – 31
“Mijn dochter, mijn zoon,
(…) Dit is het donkerste punt van de huidige maatschappij
Hun vereniging betekent dat ze allemaal dezelfde kleur hebben.
De vijanden zijn niet meer bang en weigerig
om de mensen van de Kerk te benaderen,
omdat de ware bron van deugd en godsdienst niet in hen is.
Integendeel, sommigen van hen vieren het Goddelijk Offer
zonder in mijn bestaan te geloven.
Voor anderen, als ze al geloven, is het een geloof zonder werken.
En hun leven is een aaneenschakeling van enorme heiligschennissen.
Wat voor goeds kunnen zij doen als zij het niet in zich hebben?
En Ik blijf altijd de beledigde God,
– zowel door degenen die het slechte plannen, die vroomheid voorwenden
om hun partij te versterken en daardoor meer kwaad te berokkenen,
– als door de mensen van de Kerk, die, met een valse vroomheid,
de volkeren niet kunnen tot Mij brengen om Mij te volgen. (…)”
Luisa schrijft:
“Zodra de drie Wijzen in de aanwezigheid van het Kind waren,
– liet Hij de stralen van zijn Godheid naar buiten schijnen.
En Hij openbaarde Zichzelf aan hen op drie manieren:
– met Liefde, met Schoonheid en met Kracht.
Zo bleven zij in een extase en geheel verzonken
in de aanwezigheid van het kleine Kind Jezus.
Zodra het Kind zijn Godheid terugtrok achter zijn Mensheid
– kwamen de heilige Wijzen terug tot zichzelf ,
– verbaasd door het zien van zo een overgrote Liefde.
Want in dat Licht,
had de Heer hen het Mysterie van de menswording laten begrijpen.
Maria drong er bij hen sterk op aan om te werken
– aan hun eigen redding en aan de redding van hun volk.
Zij hoefden niet bang te zijn om hun leven hiervoor in te zetten.” (…)
“Werken aan de eigen redding en de redding van het volk” – BvdH – 4
Mijn zoon, mijn dochter,
Tijdens van mijn Passie, had Ik mijn lieve mama
die al mijn Lijden en al mijn goede dingen deelde.
Zij verzamelde in zich alles wat de mensen Mij
moesten aanbieden. Ik vond in haar
– voldoening voor allen, dankbaarheid, dankzegging,
– lof, eerherstel en volledige overeenstemming.
Dan kwamen Maria-Magdalena en Johannes.
En zo was het door alle eeuwen heen van de Kerk.
Ik bereid deze zielen voor, zodat zij mij zeer nauw
aan het hart liggen en Ik aan hen alles kan geven.
Ik veredel hun ziel, hun lichaam, hun gelaatstrekken en
zelfs hun stem, zodat één enkel woord dat van hen komt
– zoveel kracht heeft, zo zacht, lief en doordringend is
dat het Mij raakt en zacht maakt. ”
“Offerzielen – mijn Mama – Maria Magdalena -Johannes” – BvdH – 6
“Mijn dochter, mijn zoon,
zo vaak
– heb jij de Goddelijke Gerechtigheid ontwapend en
– was jij blij de slagen van de Gerechtigheid op te vangen.
Nu je Haar op het hoogtepunt van haar woede ziet,
laat je dan niet ontmoedigen: wees dapper!
Ga met je ziel vol heilige Kracht,
– de Gerechtigheid zelf binnen,
en ontwapen Haar.
Wees niet bang voor zwaarden, het vuur,
of iets anders dat je ontmoet.
Jij wil je doel bereiken. Dus als jij jezelf gekwetst, verslagen,
misprezen of afgewezen ziet, keer dan niet om.
Laat dit een stimulans zijn voor jou om toch verder te gaan.
Ik (Mama Maria) ben gekomen om je te helpen (…)”
“Bescherm en bemin Jezus en stel Hem in alles tevreden” – BvdH – 4
Mijn dochter, mijn zoon,
Wij hebben dus een schepsel gekozen. En op grond van de Verdiensten
van de toekomstige Verlosser, was zij gevrijwaard van de erfzonde.
Haar wil en de Onze waren één (…)
Dit hemelse kleintje begreep ons groot verdriet en het grote onrecht dat de mens zichzelf had aangedaan door zich af te scheiden van onze Wil!
Hoeveel tranen heeft zij vergoten wegens ons verdriet en de grote ellende
van de mens! En zij wilde in niets leven geven aan haar wil .
Daarom is zij klein gebleven. (…)
Onze Wil maakte haar helemaal Mooi, Heilig en Goddelijk.
Hij verrijkte haar zozeer dat Hij haar tot de grootste van allen maakte.
Zij was een Wonder van onze Wil,
een Wonder van Genade, Schoonheid, Heiligheid.
Haar mooiste titel is : “Moeder en Koningin van de Goddelijke Wil”.
“Mijn dochter, mijn zoon,
strek je armen samen met Mij uit, in mijn Wil,
– om te herstellen voor de velen die hun werken
in de menselijke wil uitvoeren, die voor hen
het net van alle kwaad vormt en
hen in de eeuwige afgrond kan werpen.
– en om te voorkomen dat mijn Gerechtigheid
zich over hen uitstort om haar gerechte woede te uiten.
In feite, wanneer het schepsel zich uitstrekt in mijn Wil
om te handelen en te lijden,
– voelt mijn Gerechtigheid zich geraakt door het schepsel
met de Kracht van mijn Wil.
En Zij stopt haar terechte strengheid. (…)”
Mijn zoon, mijn dochter,
Ik zal mijn eigen Gebed,
verenigd met dat van de hele Kerk beantwoorden.
En Ik zal ervoor zorgen
– dat de mens opnieuw terugkeert naar zijn oorsprong,
naar het doel waarvoor Ik hem schiep:
– dat mijn Wil geschiedt op aarde zoals in de Hemel.
Dit is het Leven in mijn Wil.
Mijn Wil toont nu nog meer Liefde dan in de Verlossing zelf.
Hij wil ervoor zorgen dat
zijn Wil geschiedt op aarde zoals in de Hemel.
Hij komt om de mens zijn oorspronkelijke toestand terug
te geven, zijn adel, het doel waarvoor hij geschapen werd. (…)
“Mijn Wil zal op aarde heersen zoals in de Hemel.” – BvdH – 15
Mijn zoon, mijn dochter,
(…)Ik zei : “Onze Vader, die in de Hemel zijt”
Ik zei niet “Mijn Vader” maar Ik noemde Hem
‘Vader van de hele mensenfamilie’ om Hem
aandacht te vragen voor wat Ik eraan toe ging voegen:
“Geheiligd zij uw Naam, zodat
– uw Rijk moge komen
– en uw Wil moge geschieden op aarde zoals in de Hemel”.
Dit was het doel van de Schepping.
En Ik vroeg de Vader dat het bereikt zou worden. (…)
Ik leerde mijn Gebed aan de apostelen.
En zij gaven het door aan de gehele Kerk.
Zij herhaalden mijn Gebed steeds opnieuw. (…)
En zo konden zij het verdienen
– om geliefd te worden als kinderen en
– om het grote Geschenk te ontvangen, namelijk
“dat Mijn Wil geschiedt op aarde zoals in de Hemel.” (…)
Mijn zoon, mijn dochter,
Mijn Mama zei tot Mij : ‘Mijn Zoon, bij uw Conceptie
heb ik U mijn schoot en geheel mijn wezen aangeboden
om U veilig en beschut te houden,
Nu bied ik U mijn Moeder- Hart aan,
om dit grote Geschenk in te bewaren.
Ik omring Uw Sacramenteel Leven met mijn affecties,
mijn hartslagen, mijn liefde, mijn gedachten, alles van mijzelf,
om U te beschermen, U te huldigen, te beminnen.
Ik neem zelf de verplichting op mij
om U te vergoeden voor dit grote Geschenk dat U geeft..
Vertrouw op uw Mama.
Ik zal uw Sacramenteel Leven verdedigen. (…)
Ik kon vertrouwen op mijn Mama,
die Mij al de bewijzen van haar trouw had geleverd.
En dan heb Ik het Allerheiligste Sacrament ingesteld. (…)
Mijn zoon, mijn dochter,
Om de Verlossing te laten gebeuren en de zielen hierop
voor te bereiden, beloofde Ik de toekomstige Messias.
Door de hoop dat Hij zou komen, konden zij
– zich niet alleen voorbereiden,
– maar ook hun eigen redding vinden in de toekomstige Verlosser.
Ikzelf wou de zielen voorbereiden om in mijn Wil te leven,
– om hen te laten delen in de zegeningen die Hij bevat en
– om de mens te laten terugkeren naar zijn oorspronkelijke staat,
zoals hij door Mij geschapen werd.
Daarom bad Ikzelf als eerste hierom. Ik wilde mijn stem
laten weerklinken van het ene uiteinde van de aarde tot het andere
en zelfs tot hoog in de Hemel, met de woorden:
“Onze Vader, die in de Hemel zijt” (…)
“De heiligheid in mijn Wil – een nieuw Tijdperk” – BvdH – 15
Mijn dochter, mijn zoon,
Mijn hemelse Vader, de Zuivere, bracht Mij voort in Zijn Schoot
met het zuivere Zaad van zijn eeuwige Vruchtbaarheid, (…)
Op dezelfde wijze ontving mijn hemelse Mama Mij in haar maagdelijke schoot,
met dit maagdelijk Zaad van de eeuwige Vruchtbaarheid van de Vader,
– zonder medewerking van een man.
De heilige Drie-eenheid moest iets van het Zijne schenken aan deze goddelijke Maagd zodat Zij Mij, de Zoon van God, kon ontvangen.
Mijn heilige Moeder kon Mij nooit ontvangen zonder zaad.
Welnu, omdat Zij behoorde tot het menselijk ras,
gaf dit Zaad van eeuwige Vruchtbaarheid haar het vermogen
– Mij als Mens te ontvangen.
En omdat dit Zaad Goddelijk was, ontving Zij Mij tezelfdertijd als God.(…)
“Het Zaad van eeuwige Vruchtbaarheid van de Vader” – BvdH – 15
Mijn zoon, mijn dochter,
Ik(Jezus) antwoordde Pilatus : “(…) Rijkdom is slavernij .
En macht is een zwaard dat velen verwondt of doodt.
Echte macht is
– deugdzaamheid, afstand doen van alles,
– zelfvergetelheid, onderwerping aan anderen.
Echte macht verenigt alles en iedereen in liefde.
Mijn Koninkrijk zal geen einde kennen
en het uwe komt tot een einde.”
Daar deze woorden uitgesproken werden in mijn Wil,
– bereiken zij de oren van alle gezagsdragers,
opdat zij het grote gevaar zouden kennen waarin zij verkeren.
Zij zijn een waarschuwing voor hen die streven naar eer en macht.”
“Echte macht verenigt alles en iedereen in liefde.” – BvdH – 15
Mijn zoon, mijn dochter,
Hoewel mijn Wil overal is,
kan de ziel die in de schaduw van haar eigen wil blijft,
– de intensiteit van het Licht van mijn Wil niet ervaren
– noch zijn warmte, noch al het Goede.
De ziel die in mijn Wil binnentreedt
– doet de schaduw van zijn eigen wil verdwijnen.
Dus, het Licht van mijn Wil
– schijnt op haar, omhult haar en transformeert haar in zichzelf.
De ziel die ondergedompeld is in mijn eeuwige Wil, zegt tot Mij:
“Heilige en opperste Wil , dank U wel
– voor uw Licht en voor alle Goeds dat U ons brengt
– door hemel en aarde te vullen met uw Licht.
In de naam van allen, dank ik U voor al uw zegeningen.”
Dan voel Ik zoveel eer, glorie en vreugde
dat dit met niets kan vergeleken worden. (…)
“Heilige en opperste Wil, dank U in de naam van allen” – BvdH – 15
Mijn zoon, mijn dochter,
De Leer over mijn Wil is de zuiverste, de mooiste,
– niet onderhevig aan enige schaduw van het materiële of van eigenbelang,
– zowel in de bovennatuurlijke als in de natuurlijke orde.
Daarom zal Zij, zoals de zon
– het meest doordringen, het meest vruchtbaar zijn, en
– het meest verwelkomd zijn en gewaardeerd worden.
Omdat zij Licht is, zal zij zich vanzelf verstaanbaar maken en haar weg banen.
Zij zal niet blootgesteld zijn aan twijfels of vermoedens van dwaling.
Als een Woord niet begrepen wordt, dan komt dit door ’te veel’ Licht
– dat het menselijk intellect verblindt,
en hen niet toelaat om de volheid van de Waarheid te begrijpen.
Zij zullen echter geen enkel Woord vinden dat geen Waarheid is.(…)
Dit hemels Voedsel zal de Kerk triomfantelijk doen herrijzen – BvdH – 16
“Mijn dochter, mijn zoon,
weet je niet dat datgene wat de helse slang het minst van Mij kent, mijn Wil is?
In feite heeft hij mijn Wil niet willen doen.
En door Hem niet te doen, heeft hij Hem niet gekend en niet liefgehad.
Meer nog, wat hij het meest verafschuwt is dat de mens mijn Wil doet.
Hij geeft er niet om dat de ziel:
– bidt, naar de biecht gaat, de communie ontvangt,
– boete doet of wonderen verricht.
Maar wat hem het meest schaadt, is dat de ziel mijn Wil doet.
Omdat hij in opstand kwam tegen mijn Wil, werd de hel in hem geschapen,
– zijn ongelukkige toestand, de woede die hem verteert.
Dus, mijn Wil is de hel voor hem. (…) En hoe meer mijn Wil gekend wordt, hoe meer hij gekweld wordt en woedender wordt.(…) “
“Mijn dochter, mijn zoon,
opdat mijn Wil op aarde kan neerdalen,
– is het noodzakelijk dat jouw wil opstijgt naar de Hemel.
En opdat deze kan opstijgen naar de Hemel en
kan leven in het Hemelse Vaderland, is het nodig om hem te ontdoen
– van alles wat menselijk is, wat niet heilig, zuiver en oprecht is.
Niets komt de Hemel binnen
om een gemeenschappelijk leven met Ons te leiden,
– als het niet volledig goddelijk is en volledig in Onszelf is omgevormd.
Mijn Goddelijke Wil kan niet op aarde neerdalen
en Hij kan Zijn Leven niet leiden zoals in Zijn eigen centrum,
– als Hij de menselijke wil niet van alles ontdaan vindt,
om hem te kunnen vullen met alle Goeds dat mijn Wil bevat. ” (…)
De menselijk wil, ontdaan van alles wat menselijk is – BvdH – 16
Mijn zoon, mijn dochter,
Het Leven in mijn Wil is het grootste geschenk
dat Ik aan de mensen wil geven.
Mijn Goedheid wil steeds meer Liefde voor de mensen tonen.
Omdat Ik hen alles gegeven heb ,
en Ik niets anders heb om Mijzelf geliefd te maken,
wil Ik hen het geschenk van mijn Wil geven.
Als zij Hem bezitten, zullen zij Hem waarderen en liefhebben.
Wees niet verbaasd als je ziet dat zij het niet begrijpen.
Om het te begrijpen, moeten zij bereid zijn
om het grootste offer te brengen:
geen leven meer geven aan hun eigen wil,
zelfs niet in heilige dingen, (…)
Mijn zoon, mijn dochter,
Leven in mijn Wil
– is zich mijn Wil eigen maken, als iets van zichzelf,
– is over mijn Wil beschikken.
Mijn Wil doen is Hem zien
– als de Wil van God,
– niet als iets van zichzelf.
De ziel kan niet over mijn Wil beschikken zoals zij het wil.
Leven in mijn Wil is leven met één enkele Wil – De Wil van God.
En omdat
– het een heilige, zuivere, vredelievende Wil is.
– het één enkele Wil is die regeert,
zijn er geen weerstanden.
Alles is vrede.
Mijn zoon, mijn dochter,
mijn Mama is het voorbeeld van de ware Heiligheid van het Leven in mijn Wil.
Haar innerlijk was geheel opgenomen in de Eeuwige Zon van de Opperste Wil.
Zij was – de Koningin van de heiligheid van de heiligen,
– de Moeder en draagster van mijn Leven aan allen, en daarom van alle Goeds .
Mijn Mama deed geen opvallende dingen maar zij was uiterlijk steeds majestueus en mooi. Zij had enkel aandacht voor de Eeuwige Wil.
En met haar grote en sterke liefde bracht zij de Eeuwige Wil in vervoering.
En zij trok Hem van de Hemel naar de aarde.(…)
Dit is jouw taak, mijn dochter : Mij te bekoren, Mij zo te binden
– met je innerlijk, geordend in de opperste Wil,
om Hem van de Hemel naar de aarde te brengen,
– zodat Hij op aarde gekend kan worden en leven zoals in de Hemel. (…)
de Opperste Wil van de Hemel naar de aarde brengen – BvdH – 16
Mijn dochter, mijn zoon,
Enkel toen Ik aan het Kruis genageld werd en
omhoog geheven werd, als op mijn Troon,
werd Ik als God herkend.
Enkel het Kruis heeft aan de wereld en aan de gehele hel
getoond Wie Ik in werkelijkheid was.
Allen werden geschokt en herkenden hun Schepper.
Het is het Kruis
– dat God toont aan de ziel, en
– dat toont of de ziel werkelijk van God is.
Je kan zeggen dat het Kruis
– alle intieme delen van de ziel blootlegt en
– aan God en aan de mensen toont wie zij is.” (…)
Mijn zoon, mijn dochter,
(…) “Degene die mijn Wil doet,
vormt geen aarde die mijn zaad kan verstikken.
Integendeel, dikwijls vind Ik zelfs geen nederigheid in haar,
maar enkel haar “niets”-zijn.
Dit brengt zo weinig aarde voort,
dat ik slechts één dun laagje over mijn Zaad kan leggen.
En de Zon van mijn Wil doet het snel ontkiemen.
Ik krijg een overvloedige oogst. En hierna zaai Ik snel nieuw zaad.
Trouwens, jij kan hier zeker van zijn.
Je ziet immers dat Ik steeds terugkom
– om steeds nieuw Zaad van Waarheden in je ziel te zaaien. “(…)
Ik zaai steeds nieuw Zaad van Waarheden in jouw ziel- BvdH – 14
Mijn zoon, mijn dochter,
(…) Ik doe voor de ziel net hetzelfde als een landbouwer.
Ik bereid de kleine greppels voor, Ik vorm de voren,
Ik vergroot de capaciteit van haar intelligentie
om mijn goddelijk Woord te kunnen zaaien.
En zo vorm Ik het voedsel voor Mij en voor haar.
Dan bedek Ik de kleine geultjes en de voren met aarde :
– de nederigheid, de nietigheid, het ‘niets-zijn’ van de ziel,
– een kleine zwakheid of ellende van haar.
Dit is de aarde die ik van haar nodig heb. Ik heb die immers niet.
Zo bedek Ik alles.
En Ik wacht met vreugde op mijn oogst.
Mijn zoon, mijn dochter,
Mijn lieve Mama deed ook niets buitengewoons in haar uiterlijke leven.
Meer nog, blijkbaar deed zij minder dan anderen.
Zij verlaagde zich tot de gewoonste handelingen van het leven:
Ze spon, naaide, veegde, stak het vuur aan…
Wie zou ooit gedacht hebben dat zij de Moeder van God was?
Haar uiterlijke daden wezen daar niet op.
Al haar Grootheid, Kracht en Heiligheid,
en de immense zeeën van alle Goeds die zij tevoorschijn bracht,
bevonden zich in haar innerlijk .
Er was een zo sterke verbinding tussen mijn Mama en Mezelf
– dat haar hartslag in de Mijne was, en de Mijne in de hare.(…)