Mijn zoon, mijn dochter,
De Leer over mijn Wil is de zuiverste, de mooiste,
– niet onderhevig aan enige schaduw van het materiële of van eigenbelang,
– zowel in de bovennatuurlijke als in de natuurlijke orde.
Daarom zal Zij, zoals de zon
– het meest doordringen, het meest vruchtbaar zijn, en
– het meest verwelkomd zijn en gewaardeerd worden.
Omdat zij Licht is, zal zij zich vanzelf verstaanbaar maken en haar weg banen.
Zij zal niet blootgesteld zijn aan twijfels of vermoedens van dwaling.
Als een Woord niet begrepen wordt, dan komt dit door ’te veel’ Licht
– dat het menselijk intellect verblindt,
en hen niet toelaat om de volheid van de Waarheid te begrijpen.
Zij zullen echter geen enkel Woord vinden dat geen Waarheid is.(…)
Dit hemels Voedsel zal de Kerk triomfantelijk doen herrijzen – BvdH – 16