Mijn zoon, mijn dochter,
“Denk je misschien dat Hij mijn lijden niet kende? Integendeel!
Mijn tranen, mijn zoeken en mijn bittere en intense smart,
weerklonken in Zijn Hart.
In deze zo pijnlijke uren offerde Hij zijn eigen Mama op
aan de Goddelijke Wil, haar die Hij zozeer beminde.
Hij wou mij tonen dat ook ik, op een dag, het Leven van mijn Zoon zou opofferen aan de Goddelijke Wil.
In deze onuitsprekelijke pijn ben ik jou niet vergeten, mijn lief kind.
Dit kan voor jou als voorbeeld dienen. Zodat ook jij, de kracht zal hebben
om alles op te offeren aan de Goddelijke Wil.(…)”