Mijn zoon, mijn dochter,
Vóór de zonde van de mens was de Godheid niet verborgen voor hem.
Hij draaide rond Mij en zo was hij mijn Spiegelbeeld en was hij een lichtje.
Dit was zeer natuurlijk omdat Ik de grote Zon was en zijn lichtje
gevoed werd door mijn Licht.
Maar van zodra hij zondigde, hield hij op rond Mij te draaien.
En, bijgevolg, werd zijn lichtje verduisterd, werd hij blind en verloor hij
het vermogen om in zijn sterfelijk lichaam mijn Godheid te zien,
– voor zover dit voor een mens mogelijk is.
Toen Ik daarna kwam om de mens te verlossen, nam Ik een sterfelijk
lichaam aan om door hem gezien te worden.
Maar mijn Godheid, die in mijn Mensheid woonde, kon slechts een paar
stralen van mijn Godheid op hem kon laten doorschijnen.”(…).
“De Godheid nam een sterfelijk lichaam aan”- BvdH – 16 – 28 sept. 1929