Mijn dochter, mijn zoon,
(…) Ik kwam vanuit de Hemel naar de aarde.
Mijn Liefde leidde Mij in een donkere en zeer nauwe gevangenis :
de schoot van mijn Mama.
In deze gevangenis zelf vormde Zij voor Mij een andere gevangenis :
mijn Mensheid, waarin mijn Godheid opgesloten werd.
De eerste gevangenis duurde negen maanden.
De tweede gevangenis van mijn Mensheid duurde voor Mij
niet minder dan drieëndertig jaar.
(…) Tegen het einde van de gevangenis van mijn Mensheid,
vormde mijn Liefde voor Mij de gevangenis van de Eucharistie,
de kleinste van de gevangenissen : een kleine Hostie waarin Zij Mij,
mijn Mensheid en mijn Godheid, opsloot. (….) tot het einde der Tijden. (…)
Mijn Mensheid en mijn Godheid zijn in een kleine Hostie – BvdH -27