“Mijn dochter, mijn arme dochter, moed!
Wanneer je Mij mist in de Communie, groeit jouw verlangen.
En door dit vurig verlangen, ademt jouw ziel God.
En God wordt door dit hevig verlangen van de ziel
nog meer aangewakkerd. Hij ademt die ziel
In deze wederkerige ademhalingen tussen God en de ziel
wordt de dorst van de Liefde vermeerderd. En, omdat
Liefde vuur is, vormt Zij het vagevuur voor deze ziel.
Dit resulteert voor haar …in een voortdurende eenheid,
op dezelfde manier als ademhalen continu is.
Dit zijn communies van de zuiverste Liefde in de geest,
niet met het lichaam. De geest is volmaakter dan het lichaam,
de liefde is dus intenser.” (…)